Nang magpatingin ako sa doktor, sinabi nila na may bone spurs daw ako sa gulugod — at malamang, habambuhay ko na raw mararanasan ang sakit sa likod. Sa totoo lang, nakakatakot. Pero kahit ganun, hindi ako sumuko. Sinubukan ko ang kung anu-anong food supplement — calcium, glucosamine, collagen — pero wala, hindi talaga gumana. Hindi nito natutulungan ang calcium na makarating sa buto, kaya paulit-ulit pa rin ang kirot sa likod ko, lalo na tuwing umaga.
Hanggang isang araw, may kaibigan akong nagtatrabaho sa ospital ng St. Luke’s ang nagrekomenda ng isang uri ng vitamin na iniinom — vitamin D3 K2. Sabi niya, mas mataas daw ang absorption nito sa bituka, kaya mas epektibong naipapadala ang calcium sa dugo at sa mga buto. Lalo na raw para sa mga matatanda gaya ko, na mahina na ang natural absorption ng katawan. Mula nang subukan ko ito, unti-unti kong naramdaman ang pagbabago. Hindi man instant, pero bawat linggo, gumagaan ang pakiramdam. At sa wakas — nawala ang sakit na matagal ko nang tiniis.